Związek Narodowy Polski w Kanadzie, datujący swe istnienie od 1930 roku należy do największych organizacji polonijnych w kraju klonowego liścia. Jego formalne powołanie wiąże się z reakcją Polonii kanadyjskiej na rosnące wpływy polskiej sekcji partii komunistycznej działającej pod nazwą Polskie Towarzystwo Ludowe. Komunistyczna agitacja szybko otrzymała odpór, a nowa organizacja przyjmując jako program idee marszałka Józefa Piłsudskiego, zaczęła gromadzić najbardziej patriotycznie nastawioną Polonię. Aby zintegrować patriotyczne wysiłki Polaków ZNPwK dążył od początku do zjednoczenia pracy organizacji polonijnych, przystępując w 1938 r. do Zjednoczenia Zrzeszeń Polskich w Winnipegu.

Nowa sytuacja Polski związana z wybuchem II wojny światowej, zmagania Narodu Polskiego o wolność Kraju, spowodowała, że w 1944 r. powstaje Kongres Polonii Kanadyjskiej, a Związek Narodowy Polski jest jego współzałożycielem.

Po wojnie Związek bardzo szybko powiększał swe szeregi o żołnierzy polskich przybyłych do Kanady z zamiarem osiedlenia. Jego hasło przewodnie „Bóg, Honor, Ojczyzna” oraz znana antykomunistyczna działalność przyciągały nowych członków. Związek Narodowy Polski w Kanadzie to jednak nie tylko przeciwstawianie się pladze sowiecko-komunistycznej. To także organizacja samopomocowa. ZNPwK powołał do życia kasę pożyczkową Credit Union, 8-klasową szkołę polską dla polonijnej młodzieży, utworzył grupę teatralną. Związek zasłużył się bardzo w krzewieniu kultury polskiej na terenie Kanady. Jego członkowie aktywnie biorą udział w życiu społeczno-politycznym Kanady, popierając sprzyjających niepodległej Polsce przestawicieli rządu i parlamentu.

Działacze organizacji utrzymują stale kontakt z patriotycznymi siłami w Kraju, biorąc udział w akcjach ratunkowych „Chleb dla Polski” czy wspierając opozycję moralnie i materialnie. Warto też wspomnieć o znaczącym udziale ZNPwK w zorganizowaniu Funduszu Wieczystego Millenium Polski Chrześcijańskiej, a także konferencji Polonia 78 – Polonia Jutra, która wywarła ogromny wpływ na jednoczenie się organizacji polonijnych na świecie.

Nie do przecenienia jest rola Związku Narodowego Polskiego w Kanadzie w niesieniu pomocy uciemiężonej jarzmem komunizmu Ojczyźnie oraz nieustanne popieranie ruchów patriotycznych. Organizacja nasza gościła kilkakrotnie znanych działaczy opozycji demokratycznej, w tym b. premiera Jana Olszewskiego oraz członków jego rządu - ministra Antoniego Macierewicza, Piotra Naimskiego czy Adama Glapińskiego.

Z historią Związku Narodowego Polskiego wiąże się nierozerwalnie powstanie i rozwój organu prasowego organizacji – „Głosu Polskiego”. Związek wydawał najpierw od 1946 r. pismo „Polak Kanadyjski”. W 1948 r. podczas Sejmu ZNPwK zapadła decyzja o utworzeniu pisma o tytule „Głos Polski”. Jednym z najstarszych polskich pism w Kanadzie była „Gazeta Katolicka”, wydawana od 1908 r. przez księży oblatów. Później tytuł zmieniono na „Gazetę Polską”. W 1951 r. doprowadzono do fuzji pisma oblatów oraz Związku Narodowego Polskiego, tworząc tygodnik o zasięgu ogólnokanadyjskim pod nazwą „Głos Polski-Gazeta Polska”. Księża oblaci byli pewni, że organ ZNPwK, którego hasłem jest „Bóg, Honor, Ojczyzna” będzie kontynuował katolicką tradycję księży redaktorów.

„Głos Polski” był od początku swego istnienia obrońcą spraw polskich, spełniając prócz informacyjnej także funkcję wychowawczą. Zdecydowanie antykomunistyczny oraz patriotyczny charakter pisma sprawił, że odgrywa ono dużą rolę jako medium kształtujące postawy propolskie, wyrosłe z najlepszych tradycji narodowych i patriotycznych. „Głos Polski” był i jest forum wymiany myśli Polaków żyjących na obczyźnie. Pismo stało się też zwornikiem i inspiratorem działań Polaków, łączącym różne pokolenia polskich emigrantów, dla których dobro Polski jest celem nadrzędnym. W latach osiemdziesiątych „Głos Polski” w związku z napływem nowej fali emigracyjnej, unowocześnia swój charakter, podejmując wiele tematów polskich.

W 2015 roku Zarząd Główny Związku Narodowego Polskiego w Kanadzie podjął decyzje o zakończeniu wspolpracy z Głosem Polskim. Brak środków finansowych oraz mała liczba czytelników doprowadziły do zamknięcia tego pisma.

 

​